به نقل از «قدس آنلاین»

حمله به ژانر کمدی برای سینما خطرناک است

تاریخ انتشار: ۱۹ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۶۴۱۳۵

بابک کایدان فیلمنامه‌نویس سینما درباره واکنش هایی که برخی افراد و گروه ها به تولیدات کمدی دارند گفت: متأسفانه برخی دوستان منتقد فقط به تولیدکننده‌های آثار حمله می‌کنند و نوعی انحصارطلبی در تفکرشان دیده می‌شود که نمی‌خواهند واقعیت دنیای کمدی را بپذیرند و حملات آن‌ها اتفاقاً می‌تواند کلیت سینما و شبکه نمایش خانگی ما را به خطر بیندازد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او افزود:  به نظر من جامعه امروز ما به شادی نیاز دارد و آن را فریاد می‌زند و تلاش می‌کند که بتواند شاد باشد و خود را شاد نگاه‌دارد و به هر شکل سعی می‌کند از این شرایط سخت بیرون بیاید و به همین دلیل فیلم و سریال کمدی هم تقاضای بیشتری دارد و در چند سال گذشته هم شاهد بودیم که چرخه اقتصادی سینما روی دوش همین ژانر کمدی بوده و متأسفانه همیشه هم به این تولیدات حمله شده و مورد بی‌انصافی قرار گرفته است در حالیکه تولیدات کمدی ما حداقل توانسته با مخاطب خود ارتباط بگیرد.
به گفته وی، مخاطبان ایرانی به فیلم‌ها و سریال‌های کمدی علاقه بیشتری نشان می‌دهند و این مساله‌ای غیرقابل انکار است.

کایدان خاطرنشان کرد: به نظر من دلیل استقبال مخاطبان از آثار کمدی تنها به تبلیغات و حضور بازیگران مطرح و... مربوط نیست و فیلم‌ها و سریال‌های کمدی ما اتفاقاً توانسته‌اند کیفیت نسبتاً مطلوبی داشته باشند تا مردم آن‌ها را انتخاب کنند و دیدن آن را به اطرافیانشان هم توصیه کنند به عنوان مثال در سینما، در شرایطی که می‌دانیم سینما با وضعیت اقتصادی خوبی روبرو نبود این سینمای کمدی بود که توانست رونقی به گیشه‌ها ببخشد و اتفاقاً همه دستاورد وزارت ارشاد که درباره رونق سینماها به آن می‌بالد مربوط به سینمای کمدی است اما به همین سینما هم کم‌لطفی می‌کند و همواره شاهد هستیم که از جناح‌های مختلف مورد هجمه و حمله بوده است.

وی افزود: این حملات به آثار کمدی حتی در بین کارشناسان و منتقدان هم وجود دارد و به نظر می‌رسد جریانی شکل گرفته که با ژانر کمدی مشکل دارد و حتی وقتی منتقدان می‌خواهند به لحاظ کیفی یک فیلم یا سریال کمدی را مورد ارزیابی قرار دهند هم این ارزیابی معمولاً سلیقه‌ای است و الگویی را ارائه می‌دهند که یا با ژانر کمدی در تضاد است یا اگر اجرایی شود اصلاً نمی‌تواند مخاطب داشته باشد. متأسفانه در حملاتی که به این ژانر شده معمولاً از کلماتی استفاده شده است که شایسته فیلم‌ها و سریال‌های کمدی ما نیست و من فکر می‌کنم این حملات بیشتر کلیت ژانر کمدی را هدف قرار داده و جریانی وجود دارد که می‌خواهد تولیدات نمایشی را مصادره کند و بگوید که فیلم و سریال فقط باید به مخاطبش پند و اندرز دهد و یا اجتماعی باشد و مفاهیم خاصی را دنبال کند.

نویسنده فیلم سینمایی «آینه بغل» درباره ویژگی‌های ژانر کمدی گفت: ژانر کمدی نباید به سمت پند و اندرز برود. ویژگی اصلی این ژانر ارتباط صادقانه با مخاطب و سرگرمی است چراکه مخاطب هم از انتخاب این آثار هدفش این است که حالش خوب شود و مثلا اگر به دو فیلم پر فروش امسال سینمای ایران هم نگاه کنید متوجه می‌شوید که همین ویژگی را دارند، در حالیکه وقتی سینمای کمدی نقد می‌شود منتقدان به مفاهیم آن اشاره دارند و فیلم و سریال کمدی را اینگونه مورد انتقاد قرار می‌دهند. من منکر این مسئله نیستم که ما باید پیشرفت کنیم و کیفیت آثارمان را ارتقا دهیم اما به نظرم اتفاقاً فیلم‌ها و سریال‌های کمدی که در این سال‌ها ساخته شده‌اند، توانسته‌اند به خوبی با مخاطب خود ارتباط برقرار کنند و باید بدانیم که در شرایط حاضر خنداندن مخاطب اصلاً کار راحتی نیست.

این نویسنده درباره ارائه مفاهیم روشنفکری در آثار کمدی گفت: هر گاه فیلم‌ها و سریال‌های کمدی به سمت ارائه مفاهیم روشنفکری یا آثار ایدئولوژیک رفته‌اند با شکست مواجه شدند و هر وقت کمدی به تعریف اصلی خودش نزدیک بود و به سمت خط قرمزها و چارچوب‌ها رفت موفق بود و ماندگار شد که نمونه‌های بسیاری را در این باره می‌توان مثال زد و حتی در این سال ها دیده‌ایم آثاری که به سمت نوستالژی رفته هم موفق بوده است. اگر جریان‌هایی که به ژانر کمدی حمله می‌کنند (چه دوستان منتقد و چه جریان‌های مربوط به وزارت ارشاد) اجازه دهند، مولفه‌ها و تکلیف این ژانر با مخاطب مشخص است.

وی افزود: امیدوارم کسانی که فیلم‌ها و سریال‌های کمدی را هدف قرار داده‌اند بدانند در نهایت مردم هستند که تعیین می‌کنند چه فیلم یا سریالی ساخته شود و فکر می‌کنم امروز مخاطبان ایرانی بیشتر ترجیح می‌دهند که با آثار کمدی سرگرم شوند و البته این انتظار از این ژانر کمدی در همه جای دنیا وجود دارد و اگر به آثار پرفروش کمدی در دنیا نگاه کنید متوجه می‌شوید که این آثار مفاهیم خاصی را دنبال نمی‌کنند و ویژگی سرگرم‌کنندگی آن‌ها پر رنگ‌تر از هر ویژگی است و اتفاقاً بازیگران بزرگی چون آل پاچینو و رابرت دنیرو هم در آثار کمدی بازی می‌کنند و آنجا کسی به آن‌ها حمله نمی‌کند.

کایدان تأکید کرد: ژانر کمدی نافی هیچ ژانر دیگری نیست و قرار نیست با این آثار ما دیگر گونه‌ها را فراموش کنیم. قطعاً وجود آثار اجتماعی لازم است و ما به آن نیاز داریم اما قرار نیست ما فقط به آن آثار محدود شویم و کسانیکه تئوری صادر می‌کنند بهتر است نمونه الگویشان را ارائه دهند و یک فیلم یا سریال تولید کنند تا مشخص شود که آیا تئوری‌های آن‌ها می‌تواند موفق باشد یا خیر. متأسفانه این دوستان فقط به تولیدکننده‌های آثار حمله می‌کنند و نوعی انحصارطلبی در تفکرشان دیده می‌شود که نمی‌خواهند واقعیت دنیای کمدی را بپذیرند و حملات آن‌ها اتفاقاً می‌تواند کلیت سینما و شبکه نمایش خانگی ما را به خطر بیندازد و جریان‌های مستقل و آثار اجتماعی ما را هم در خطر قرار می‌دهد.

نویسنده سریال «مانکن» در پایان درباره تفاوت میزان استقبال از سریال های کمدی در شبکه نمایش خانگی و سالن‌های سینما گفت: یکی از ویژگی‌های دو ژانر کمدی و ترسناک این است که مخاطب ترجیح می‌دهد این دو فیلم را به شکل جمعی ببیند و به همین دلیل میزان استقبال از فیلم‌های سینمایی کمدی بیشتر از سریال‌های کمدی است و نکته دیگر این است که مخاطبان پلتفرم‌ها با خرید اشتراک به سریال‌هایی در ژانرهای مختلف دسترسی دارند و نیازی نیست که برای هر سریال هزینه‌ای جداگانه پرداخت کنند و به همین دلیل آثار اجتماعی هم با استقبال خوبی در شبکه نمایش خانگی مواجه می‌شوند و شاهد هستیم که سینمای کمدی و اجتماعی در پلتفرم‌ها فاصله چندانی با هم ندارند درحالیکه سینمای کمدی و اجتماعی در گیشه با هم فاصله زیادی دارند.

منبع: خبرگزاری ایسنا

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: ژانر کمدی فیلم ها و سریال های کمدی شبکه نمایش خانگی سینمای کمدی ژانر کمدی آثار کمدی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۶۴۱۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«مست عشق» فیلم قابل قبولی نیست/ فروش بالا نمی‌تواند دلیل بر کامل بودن یک اثر باشد

فیلم سینمایی «مست عشق» به نویسندگی و کارگردانی حسن فتحی محصول مشترک ایران و ترکیه است که به  رابطه مولانا با شمس تبریزی  پرداخته و تأثیر فراوان شمس بر زندگی و اشعار مولانا، عشق او به خدا را به تصویر کشیده است. پارسا فیروزفر، شهاب حسینی، حسام منظور، هانده آرچل، بوراک توزکوپاران، بوران کوزوم از بازیگران این فیلم سینمایی هستند.

«مست عشق» درگیر ظاهرسازی شده است

رضا منتظری کارشناس و منتقد سینما درباره فیلم سینمایی مست عشق کاری از حسن فتحی صحبت کرد و گفت: موضاعات عرفانی و تاریخی به دلیل سایه سنگین معنایی‌ای که دارند در چنبره فرمول های درام نویسی خیلی دشوار و سخت می‌توانند به تصویر کشیده شوند؛ به همین دلیل اغلب فیلم‌هایی که در این حوزه شاهد آن‌ها هستیم یا معناگراهای سطحی‌نگر هستند یا فقط شاهد یک سری ظاهر سازی و زرق و برق‌های تاریخی در طراحی صحنه ، لباس یا جلوه‌های ویژه هستیم.

وی ادامه داد: از این رو مهم ترین مسئله و معضل « مست عشق» این است که بیش از مقوله مهم درام پردازی و فیلمنامه نویسی درگیر ظاهر سازی شده است. این فیلم سینمایی درگیر این است که طراحی صحنه، لباس با شکوه و هنروران فراوانی داشته باشد؛ اما در سطحی ترین اتفاقات ممکن لنگ است یعنی برای مثال دوبله فوق‌العاده ضعیفی دارد و نمی‌تواند مخاطب را جذب خود کند.

این منتقد سینما افزود: در «مست عشق» جلوه‌های بصری فاجعه  است و من مانده ام چنین فیلمی که برایش هزینه شده و خارج از کشور تولید شده است چطور به جلوه‌های بصری توجه نداشته است که این یک موضوع بسیار بسیار عجیب است. 

وی تصریح کرد: شما فرض کنید یک ساعت از فیلم گذشته اما هنوز درام شکل نگرفته است و مخاطب متوجه نمی‌شود که قرار است چه داستانی را دنبال کند و  نمی‌داند داستان مرگ شمس را دنبال کند یا داستان عشق علاءالدین به دختر  مولانا و یا قصه زندگی مولانا را دريابد. تنها یک روایت کلاسیک و خطی می‌توانست کمک شایانی به روند فیلم و ارتباط گیری مخاطب با اثر کند اما آنقدر فیلمنامه ناقص بود که با فلش بک‌های پی در پی و  آمدن به زمان حال نمی‌تواند مخاطب را جذب کند. 

فکر نمی‌کردم «مست عشق» دچار پراکنده گویی باشد

 منتظری منتقد سینما گفت: همچنین یک نکته‌ای که دوست دارم بگویم این است که از مسائلی که باعث شد خود من به سینما بروم و وقت بگذارم این بود که فکر می‌کردم حسن فتحی با توجه به آثار خوبی که در کارنامه هنری اش دارد، یک درام پرداز متبحری است؛ فکر نمی‌کردم چنین اثری را ببنیم که اینقدر دچار پراکنده گویی باشد.

وی  درباره آمار گیشه و جذب مخاطبان ادامه داد: من فکر می‌کنم اگر بخواهیم به دلایل جذب مخاطب اشاره کنیم و بگوییم چرا این فیلم پر فروش شده است، چند مسئله داریم. یک اینکه داستان شمس و مولاناست، اصولا اساتید و بزرگان ادبی و مفاخر فرهنگی، هنری، نظامی و سیاسی مورد توجه هستند و  مخاطب خاص خود را دارند و برای مردم جالب است که داستان شمس و مولانا را ببینند. مورد بعدی اینکه کسانی مانند پارسا پیروزفر و شهاب حسینی قاعدتا هنوز برای بخشی از جامعه اهمیت دارند و  بخشی از مخاطبان برای این افراد به سینما می‌روند. ضمنا هفت نفر از بازیگران مست عشق ترک هستند و سریال‌های ترکی فارسی زبان توانسته بخشی از مردم را علاقه‌مند به سریال‌های ترکی کند و مردم علاقه مند باشند که بروند چنین اثری را از پرده سینما ببنید. چهارمین نکته این است که مردم سابقه خوبی از کارهای تاریخی آقای فتحی دارند و این باعث می‌شود که مردم این اثر را خارق العاده ببنیند و به تماشای آن بنشینند. نکته مهم بعدی این است که تولید مشترک با دیگر کشورها که اصولا از نظر فرهنگی نزدیک به هم هستیم، همیشه می‌تواند جذاب باشد.

این منتقد افزود: همه این موارد که ذکر کردم توانسته‌ است دست به دست هم بدهد و فیلم را پرفروش کند اما این پرفروش شدن فیلم  اصلا مهم نیست زیرا مدت‌ها است که سینمای ایران به طور بیمارگونه ای اسیر عدد و رقم و فروش شده است و این به این دلیل است که یک سری از مدیران فرهنگی خواسته اند یکی سری آمار را ارائه کنند و اوضاع و احوال سینمای را خوب نشان دهند. این درحالی است که اوضاع و احوال سینما فوق‌العاده خراب است و  فیلم سینمایی «مست عشق» ثابت می‌کند که هر فروش بالایی دلیل بر کامل بودن یک اثر نیست.

جسارت فیلمسازان برای به تصویر کشیدن زندگی بزرگان!

منتظری عنوان کرد: نکته مهم تری دارم که  خیلی برایم اهمیت دارد و حقیقتا دلم می‌سوزد این است که این ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های مهممان را از دست می‌دهیم و شما فرض کنید در جشنواره گذشته فیلم فجر دست بر روی بسیاری از بزرگان و مفاخر گذاشتیم و فیلم‌های فوق‌العاده دم دستی از آن عزیزان تولید کردیم و متاسفانه مست عشق نيز همین است و  ظرفیت مهمی مانند شمس و مولانا به هدر می‌رود که هیچ حدی برایشان نمی‌توان متصور شد. من نمی‌دانم فیلمسازان ما چطور به خودشان اجازه می‌دهند که سردستی بیایند زندگی بزرگان را به مبتذل‌ترین و نگران کننده ترین شکل به تصویر بکشند و واقعا چه کسی، چه مسئول، چه نهاد و چه ارگانی باید جلوی چنین اتفاقی را بگیرد؟ به هرحال می‌توانم در یک جمله بگویم که یک پول بسیار زیادی به هدر رفته و یک اثر بدون پروداکشن ساخته شده است که قطعا به هیچ عنوان نمی‌تواند در آثار تاریخی سینمای ایران به ماندگاری برسد.

وی بیان کرد: در رابطه با وقایع یا اتفاقات تاریخی مثلا همچنان جنگ نفت‌کش های محمد بزرگ‌نیا را اسم می‌بریم و قطعا توفان شن جواد شمقدری در ذهنمان می‌آید اما واقعا مست عشق فیلمی نیست که یک دهه بعد کسی از آن فکت بیاورد و از آن به عنوان فیلمی یاد کند که در زمانی تولید و اکران شد.

این منتقد سینما افزود: یک اثر زمانی در ذهن می‌ماند که یک داستان فوق العاده داشته باشد و یا کارگردانی قوی داشته باشد و یا بازی‌های فوق العاده ای را ببینیم.  برای مثال در این فیلم از اسم بهرام رادان استفاده شده است اما حقیقتا، واقعا و انصافا ما از این بازیگران بازی‌های درخشان تری را دیدیم که مست عشق نمی‌تواند حتی در رتبه دهم چنین فیلم‌هایی جای بگیرد؛ حتی مست عشق در کارنامه خود آقای فتحی هم  نمی‌تواند فیلم قابل تاملی محسوب شود. پس چطور می‌توانیم توقع داشته باشیم که چنان فیلمی برای مخاطب ماندگار شود! نه چنین اثری تنها برای سرگرمی است. پیش از این مد بود که برای دیدن  فیلم‌های کمدی و خنده به سینما می‌رفتند اما اکنون اینگونه نیست. مست عشق نه در کارنامه هنری بازیگران و نه در کارنامه کاری کارگردانش اثر قابل قبولی نیست، پس نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که چنین کاری در ذهن مخاطب ماندگار شود.

دوبله «مست عشق» سطحی است

منتظری کارشناس سینما گفت: بخش عمده این فیلم بازیگران ترک ‌زبان دارد اما دوبله این کار خیلی سطحی است. ما سریال‌های ترکی با دوبله‌های خوب داشتیم اما این دوبله به چهره و کلا بازی بازیگر نمی‌نشیند و این موضوع غیر قابل باور است. نمی‌خواهم بگویم این فیلم آسیب است اما آسیب هم می‌تواند از دو منظر باشد؛ یک اینکه آن پتانسیل مهم مفاخر و بزرگان  را زیر سوال می‌برد و دوم اینکه مردم را بیشتر از فیلم‌های تاریخی دور می‌کند که این خیلی بد است اما اینکه بخواهم بگویم این فیلم به سینمای ایران آسیب زد نه اینگونه نیست، زیرا آنقدر فیلم‌های بد دیدیم که این اثر آنقدر هم بد نیست.

وی درباره مجوز فیلمنامه «مست عشق» و دیگر آثار بیان کرد: من واقعا برای شورای محترم فیلمنامه، شورای پروانه ساخت و پروانه نمایش تاسف می‌خورم و متاسفم که نمی‌دانم واقعا به چه چیزی نظر می‌دهند؟ و آیا واقعا بحث ممیزی فیلم‌ها برایشان مهم است؟ و آیا بخش کیفیت فیلمنامه ام برایشان مهم است که مجوزی که فیلمنامه می‌گیرد یک کار خوب و ارزشمندی باشد؟ واقعا دلم می‌خواهد یک روزی پاسخگو باشند و اساس مجوز دادنشان را برایمان بگویند و یک تجدید نظر بر روی رفتار شورای پروانه ساخت داشته باشیم و امیدوارم روی بحث کیفیت هم کار کنیم.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر